Radiologie
De tijd dat radiologie zich afspeelde in verborgen, donkere kamertjes is al lang voorbij. De afdeling Radiologie is veel toegankelijker geworden en werkt samen met nagenoeg alle afdelingen in het ziekenhuis. Voor patiënt en arts maken zij zichtbaar wat onzichtbaar is. Maar hoe zit het met de zichtbaarheid van hun eigen werk?
Dagelijks krijgen onze collega’s van de afdeling Radiologie achthonderd patiënten ‘onder de lens’, voor röntgenfoto’s, mammografieën, echo’s, interventies, CT-scans of MRI-scans. Ze zijn werkzaam op en voor vrijwel alle afdelingen en locaties binnen het ziekenhuis. Van SEH, OK en IC, tot verpleegafdelingen, pijnbehandeling en de kinderafdeling. 24 Uur per dag, 7 dagen per week. “Wij zijn de stethoscoop van de dokter”, zegt afdelingshoofd Cor Ritmeester. “Of de ruggengraat van het ziekenhuis”, vult laborant Mitch van Dijken hem aan. “Beeldvormend onderzoek is essentieel voor een goede diagnose. Wij brengen de anatomie, fysiologie en pathologie in beeld met minimale inspanning van de patiënt. En de dokter beschikt vaak binnen een paar minuten over de benodigde informatie.”
Knoppendrukkers
“Veel afdelingen zien ons aan het werk met de apparatuur bij onze patiënten. We schuiven een plaatje onder de patiënt, drukken op een knop en gaan weer weg”, vertelt Mitch. “We worden waarschijnlijk gezien als ‘knoppendrukkers’, maar ons werk gaat verder dan alleen het maken van een foto of scan.” De patiënten moeten soms in ongemakkelijke houdingen liggen of onprettige en risicovolle onderzoeken ondergaan. “Ze zijn angstig of nerveus en moeten afhankelijk van het onderzoek lang stil liggen”, legt laborant Marije den Breejen uit. “Vanuit onze specialisatie weten wij precies wat we moeten doen om die patiënten op hun gemak te stellen, duidelijk uitleg te geven en ze zo patiëntvriendelijk mogelijk te behandelen. We moeten met straling altijd voorzichtig zijn, want hoewel het onzichtbaar is heeft het risico’s. Daarom zijn we kritisch op aanvragen en gebruiken we de laatste technieken om de dosis zo laag mogelijk te houden. Zo komen wij snel tot een kwalitatief beter resultaat”, zegt Marije.
Keuzes
“Door technologische ontwikkelingen is de inzet van radiologische toepassingen steeds meer toegenomen. De stralingsdosis is lager, apparatuur is patiëntvriendelijker en de kwaliteit van de beelden wordt beter,” zegt Cor. De drempel om radiologie in te zetten is daardoor de afgelopen jaren omlaag gegaan. Het zorgt voor hoge druk op de afdeling, want naast de planbare onderzoeken en behandelingen heeft de afdeling ook te maken met acute verzoeken. “En dat is niet altijd gemakkelijk”, legt laborant Simla Gosens-Badal uit. “Als ik bezig ben met een patiënt van de IC, of er komt een spoedgeval tussendoor en ik word ondertussen opgeroepen voor de OK waar een chirurg op mij wacht, dan is het heel moeilijk om te kiezen wat je eerst doet. Zeker ’s avonds, in het weekend of ’s nachts, als je maar alleen aanwezig bent.”
Gericht op zoek
Doordat ze zoveel doen, krijgt de afdeling de meest uiteenlopende verzoeken. “Vaak te breed”, zegt Simla. “Een goede indicatie is van belang voor goede scans. Zomaar een scan of foto maken van een bepaald lichaamsdeel heeft niet zoveel zin. Wij gaan het liefst gericht op zoek, want we willen de blootstelling aan straling -hoe minuscuul die dosis ook is- altijd tot een minimum beperken.” Iedere patiënt en ieder verzoek wordt daarom behandeld als aparte case. “Wij zijn verantwoordelijk voor ons eigen handelen en we maken bij iedere patiënt opnieuw de afweging of het gekozen onderzoek het meest stralings- en patiëntvriendelijk is. Een foto van een hele arm is niet nodig, als de patiënt alleen pijn aan de onderarm heeft. En een MRI-scan met iemand die niet goed stil kan liggen, is ook niet de beste keuze”, aldus Simla.
Minimaal invasieve ingrepen
“Wat niet iedereen over onze afdeling weet is dat wij ook patiënten behandelen”, zegt Marije. “Dit zijn minimaal invasieve ingrepen die we uitvoeren op de ANGIO-kamer, een onderdeel van Radiologie dat zich bevindt op de OK. Bij deze ingrepen moet je denken aan dotteren, het plaatsen van stents of juist het dichtmaken van bloedvaten. Dat doen we allemaal zonder te opereren, via een minuscuul gaatje in een slagader.” Als laborant assisteert Marije de interventieradioloog en begeleidt ze de patiënt. “Het mooie aan de ANGIO-kamer vind ik dat je de patiënten die onder behandeling zijn ook daadwerkelijk kunt helpen.”
Ben je enthousiast geworden na het lezen van dit verhaal? En wil je weten of er voor jou een leuke functie beschikbaar is?
