Pijn in de bilspier (Piriformis syndroom)

De musculus Piriformis is een diepe bilspier, met een platte uitgerekte peervorm, die van het heiligbeen naar de buitenzijde van het bovenbeen bij de heupregio loopt. Onder deze spier loopt een zenuw door, de nervus Ischiadicus. Deze loopt vanuit de lage rug naar het been.
Deze zenuw kan geïrriteerd raken en geeft de herkenbare pijnklachten in de rug, bil en/of uitstralend naar het been toe.

Behandelmogelijkheden

Hieronder leest u welke behandelmogelijkheden er zijn. Het resultaat van deze behandelingen is afhankelijk van verschillende factoren en kan per patiënt verschillend zijn. De pijnspecialist of verpleegkundig specialist bespreekt met u welke behandeling het beste bij u past.

Bij deze behandeling krijgt u een injectie vlakbij de zenuw in de bilspier. U krijgt een verdovingsmiddel en een ontstekingsremmend middel  toegediend.

De medicijnen laten de zwelling rond de beknelde zenuw afnemen en geven de zenuw meer ruimte. De behandeling heeft tijd nodig om in te werken.

Bij pijn in de bilspier kan een zenuwblokkade uitgevoerd worden. Hierbij worden naalden in de buurt van de grootste zenuw in de bil (Ischiadicus) geplaatst.

De zenuw die behandeld wordt, geeft pijnprikkels door aan de hersenen. Door deze zenuwen te verdoven kan de pijn voor langere tijd verminderen. Dit gebeurt door met een naald lichte stroomstootjes toe te dienen in de nabijheid van de zenuw. Dit heet PRF (pulsed radio frequente behandeling)
Hierdoor wordt de zenuw beïnvloed en kunnen de pijnprikkels minder goed worden doorgeven. De pijn zal hierdoor afnemen.

De behandeling (verloop)

Met behulp van röntgenbeelden zoekt de pijnspecialist de bewuste zenuw op. De pijnspecialist geeft u een plaatselijke verdoving en brengt daarna een injectienaald in.

Met een zacht elektrisch stroompje wordt de positie gecontroleerd. U moet dan aangeven wanneer u iets voelt. Dit kan warmte, druk of een tinteling zijn. Ook kunt u klopjes voelen in de spieren. De meeste patiënten vinden dat dit geen pijn doet.

Als de naald op de juiste plaats zit, spuit de arts een verdovingsvloeistof in. Dit kan wel even pijnlijk zijn maar dit verdwijnt meestal snel dankzij de verdovingsvloeistof. 
Daarna dient de arts ongeveer 4 minuten lang korte stroomstootjes toe via de naald. Omdat de zenuw nu verdoofd is voelt u hiervan hooguit lichte klopjes. De behandeling zorgt ervoor dat de zenuw langdurig tot rust komt, zonder deze te beschadigen. De behandeling duurt in totaal ongeveer 15 minuten.

Kans op bijwerkingen

• Napijn: Een zenuwbehandeling kan in het begin napijn geven. Dit kan zelfs enkele dagen duren. Dit is andere pijn dan de oorspronkelijke zenuwpijn en tegen deze napijn helpt een normale pijnstiller zoals een paracetamol doorgaans wel. Zo nodig kan uw pijnspecialist of huisarts een andere pijnstiller voorschrijven.
• Opvliegers: Door de medicatie die wordt ingespoten bij de zenuw kunt u opvliegers krijgen. Bij vrouwen kan de menstruatie korte tijd verstoord raken.
• Ontregelde bloedsuikerspiegel bij diabetici: Bij diabetici kunnen de bloedsuikerspiegels een aantal dagen verhoogd zijn. Extra controle van de bloedsuikers is daarom aan te raden.

TENS is de afkorting van ‘Transcutane Elektrische Neuro Stimulator’. Het is een methode om de pijn in uw lichaam te onderdrukken. Dit wordt gedaan door elektroden te plakken op de huid van uw nek, achterhoofd of schouders. De elektroden worden verbonden met het TENS apparaat. Het TENS apparaat geeft stroomprikkels af via de elektroden. U voelt nu trillingen in het pijngebied. Deze trillingen zorgen ervoor dat uw pijn onderdrukt wordt. Naast het verminderen van pijn kan TENS ook een ontspannende werking op uw spieren hebben en kan het een betere doorbloeding van uw huid geven.

U krijgt voor uitleg en begeleiding een afspraak op de polikliniek

Meer informatie leest u in deze folder.  

Gewone pijnstillers zoals paracetamol en NSAID's (ibuprofen) werken meestal niet goed bij zenuwpijn. De pijnspecialist of verpleegkundig specialist kan dan in overleg met u sterkere pijnstillers voorschrijven.

Behalve pijnstillers zijn er ook nog andere medicijnen mogelijk. Deze medicijnen zijn eigenlijk bedoeld om andere aandoeningen te behandelen, maar hebben ook een gunstige werking op het verminderen van de pijnprikkels. Voorbeelden hiervan zijn medicijnen tegen epilepsie en medicijnen tegen depressie.