Als Nils Garama (21) had mogen kiezen, was hij met hardloopschoenen aan geboren en meteen gaan rennen. “Hardlopen is voor mij echt een verslaving,” verklaart de fanatieke atleet. “Als ik een paar dagen niet kan rennen, dan word ik gek. Of het nou hagelt of stormt; ik móet naar buiten, anders word ik chagrijnig en heb ik teveel energie.”
De liefde voor de sport werd Nils met de paplepel ingegoten. Als peuter al kwam hij wekelijks met zijn vader bij atletiekvereniging Parthenon. “Ik kon niet wachten om zelf met trainen te beginnen,” vertelt hij over het ontstaan van zijn passie. “Ik vind het heerlijk om sportief met mijn lichaam bezig te zijn. Zowel mentaal als fysiek heeft het zo’n positief effect op je leven.”
Dat werd Nils maar al te duidelijke toen hij een tijd niet kon rennen door een blessure: hij zat niet lekker in zijn vel, was gestresst en sliep slecht. Gelukkig kon hij zijn energie kwijt in het trainen van de jeugd bij de atletiekverenging, iets wat hij nog steeds meerdere keren per week met veel plezier doet. “Het is een ideale uitlaatklep waar ik mijn beide passies, hardlopen en het werken met kinderen in kwijt kan,” vertelt de sporter die in het dagelijks leven in het onderwijs werkt. Maar Nils was blij toen hij ook zelf weer voorzichtig kon gaan trainen: “Ik voelde me meteen stukken beter. Door het hardlopen gaat je algemene levensstandaard omhoog: je conditie verbetert, je leeft veel gezonder, je slaapt beter. Werken gaat je bijvoorbeeld ook gemakkelijker af wanneer je conditie op peil is.” Mentaal gezien is het volgens Nils een fijne afleiding: “Tijdens het hardlopen kan ik me even afreageren, de beslommeringen van het dagelijks leven van me af rennen. Het is heerlijk hoe leeg je hoofd daarna dan is.”
Volg ons op: