Non-Hodgkin-lymfoom

De diagnose lymfeklierkanker wordt gesteld door het uitvoeren van een punctie of een biopsie uit de lymfeklier. Bij een punctie worden cellen opgezogen met behulp van een dunne naald. Dit materiaal wordt vervolgens opgestuurd naar het pathologisch laboratorium voor onderzoek.

Soms geeft een punctie onvoldoende duidelijkheid over de aard van de aandoening. In dat geval moeten er biopten (stukjes weefsel) uit de lymfeklier genomen worden. Hiermee kan de aard van de afwijking goed worden bepaald.

Zowel een punctie als een biopsie kunnen gedaan worden op de afdeling Radiologie of Chirurgie. Bij een punctie is verdoving vaak niet nodig omdat de prik van de punctie hetzelfde voelt als de prik van de verdoving. Bij een biopsie kan plaatselijk worden verdoofd. 

Op basis van de analyse van dit weefsel kunnen we vaststellen om welk type lymfeklierkanker het gaat. Wanneer de diagnose lymfeklierkanker is gesteld gaan we het stadium en de uitgebreidheid van de ziekte vaststellen. Dit gebeurt bij de meerderheid van de patiënten door middel van een CT-scan,  PET/CT-scan en/of beenmergonderzoek.  

Als door onderzoeken de diagnose 'agressieve non-hodgkin-lymfoom' is vastgesteld wordt er altijd behandeld met chemotherapie. In sommige gevallen aangevuld door immuuntherapie of radiotherapie. Op de afzonderlijke pagina's vindt u meer informatie over de inhoud van deze behandelingen. 

Indien de diagnose indolent non-hodgkinlymfoom (zoals bijvoorbeeld de ziekte van Waldenström) is gesteld en er geen of slechts beperkte klachten en symptomen zijn, kan er een afwachtend beleid gevoerd worden, zonder behandeling maar wel met frequente controles. Dit afwachtende beleid, ook wel wait-and-see-beleid genoemd, geeft geen slechtere overlevingskans.

Pas als er zich klachten of symptomen ontwikkelen zal gestart worden met behandelen. De behandeling bestaat uit een combinatie van chemotherapie en immuuntherapie. In sommige gevallen verandert een indolent non-hodgkinlymfoom in een agressief non-hodgkinlymfoom en ook dan zal een behandeling gestart worden. 

Vanwege de vele verschillende vormen en stadia van lymfeklierkanker is het niet mogelijk een exacte prognose te geven. Wel kunnen we zeggen dat het indolente non-hodgkinlymfoom meestal een chronische en niet te genezen ziekte is.

Bij een agressief non-hodgkinlymfoom geneest ongeveer de helft van de patiënten maar ook dat is erg afhankelijk van vele specifieke kenmerken van het lymfoom. 

Patiënten met lymfeklierkanker in het Albert Schweitzer ziekenhuis worden begeleid door een klein en betrokken team, bestaande uit onder andere de hematoloog, oncologieverpleegkundige en verpleegkundig specialist. 

Zeker tijdens een behandeltraject met chemo-en immuuntherapie wordt dit team uitgebreid met medewerkers van de afdelingen fysiotherapie, diëtetiek en het Psychomedisch Centrum. 
De afdeling diëtetiek geeft onder andere uitgebreide informatie over het belang van goede voeding.  

Ook verwijzen wij graag naar de website van de patiëntenvereniging Hematon voor meer informatie over lymfeklierkanker. Op deze website vindt u ook meer informatie over de ziekte van Waldenström.